بررسی نقش منطقه محل سکونت در ایمنی منازل شهری مشهد سال ۱۳۸۸

مقدمه: ایمنی منازل در حفظ سلامت جامعه به خصوص گروه های آسیب پذیر شامل کودکان و سالمندان نقش مؤثری دارد. این بررسی با هدف تعیین نقش منطقه مسکونی در میزان ایمنی منزل انجام شده است.   روش کار: این بررسی مقطعی به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی بر روی 459 منزل در منطقه مرکزی و حاشیه شهر مشهد بر اساس چک لیست ایمنی منازل در طرح کشوری پیشگیری از سوانح خانگی انجام شد. این پرسشنامه پنج قسمت آشپزخانه، اتاق، حمام، بالکن و بام، و راه پله داشت که هر کدام پس از مشاهده امتیازدهی شد. در پایان امتیاز کلی منزل و بخش های پنج گانه آن محاسبه و دسته بندی شد. همچنین عوامل دموگرافیک مربوط به سرپرست خانوار در دو منطقه شامل جنس، وضعیت تأهل و شغل، تعداد افراد خانوار و سطح تحصیلات ثبت گردید.   یافته ها: ایمنی منازل دو گروه در بخش­های محوطه اتاق ها، حمام و سرویس های بهداشتی داخل منزل، محوطه خارجی منزل شامل بالکن، حیاط، پشت بام و پارکینگ (001/0 p ) تفاوت چشمگیر داشتند. همچنین در بین عوامل دموگرافیک نقش جنس و میزان تحصیلات سرپرست خانوار در ایمنی منزل قابل توجه بود، به طوری که در زنان و افراد با تحصیلات کمتر از دیپلم میزان ایمنی منزل در هر دو منطقه کاهش می یافت و میزان این کاهش در منطقه حاشیه شهر بیشتر بود.   نتیجه گیری: ایمنی منازل در مناطق مختلف شهر بیشتر متأثر از منطقه است. لذا نظارت بر ساخت و سازهای حاشیه شهر به خصوص در تعمیرات و تغییرات داخل ساختمان ها الزامی است. تقویت بنیادهای حمایتی زنان سرپرست خانوار و افزایش سطح اطلاعات عمومی جامعه می تواند در ارتقاء ایمنی منازل نقش مؤثری داشته باشد.